Zaczynamy od koni achał-tekińskich! :)
Swoją nazwę konie achał-tekińskie zawdzięczają turkmeńskiemu plemieniu koczowniczemu Tekke. Konie te mieszkały na pustyni, najczęściej w namiotach wraz ze swoimi panami podobnie jak konie arabskie. Stepy i pustynie Turkmenistanu są gorące latem i mroźne zimą, dlatego koczownicy owijali swoje konie w derki. Nawet dzisiaj podróżujący do Turkmenistanu mogą zobaczyć tam konie owinięte w tradycyjne derki, z których każda ma własną nazwę. Konie achał-tekińskie oczywiście mogą się obejść bez tego okrycia, gdyż są zwierzętami bardzo wytrzymałymi, odpornymi i silnymi, ale tradycja jest bardzo ważna dla potomków nomadów.
Konie achał-tekińskie miały wielki wpływ na wiele współczesnych ras europejskich za sprawą ogiera Turkmain Atti i jego synów, którzy kryli klacze we wschodniopruskiej hodowli.
Ciekawostki:
- Tradycyjną paszą konia achałtekińskiego w jego ojczyźnie jest wysuszona lucerna, jęczmień, a także jaja i pieczone ciasto.
- Turkmeni preferują achał-tekiny o ciemnym umaszczeniu, zaś jasne uważają za mankament urody.
- Achał-tekin dysponuje elastycznymi, wydajnymi chodami; świetnie galopuje.
- Jako koń wyścigowy dorównuje niemal koniom pełnej krwi.
Jak wam się podobają? :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz